چه روز روزگاری داشتم با تو

چه رویای مهالی داشتم با تو

برای دیدنت از عشق می شدم لبریز

چه آسون می شکستم با نگاه تو

همه شبهام تو رویا با تو سر کردم

چه زیبا بود خیال بودن با تو

تورو در عشق و عشق و در خودم دیدم

شب روزم یکی می شد برای بودن با تو

شکستم از غم دوری ، شکستم از غم هجران

ولی هرگز نکردم شکو ها با تو

بیادت سوختم هر شب چه بی پروا

ولی هرگز نگفتم از غم دوری برای تو

من به خاطرت گذشتم از همه دارو ندارم

تا که تنها من بمونم توی خاطرات تو

خودمو به آتیش کشیدم فقط برای تو

تا بسوزم ، آب شم ، لبریز شم از چشای تو

مرا آزورده دل کردی و رفتی

ولی هرگز نکردم جز دعا چیزی برای تو

سهمم از دنیا گوشه ی کنج قفس شد

نشستم گوشه ی کنج قفس به یاد تو

سهمم از جاده ی عشق نفس ، نفس شد

داره وایمیسته دلم تو سینه ام برای تو

از همه دارو ندارم این دلم مونده برام

دیگه چیزی ندارم که ببازم اینم برای تو

غم هجران مرا سنک شنیدو دل سنگم شکست

به که گویم ماجرای سرگذشتم با تو

حلول سال نو و بهار پرطراوت را که نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد

رابه تمامی عزیزان تبریک و تهنیت عرض نموده و سالی سرشار از برکت و معنویت

را ازدرگاه خداوند متعال و سبحان برای شماعزیزان مسئلت مینماییم

فرا رسیدن نوروز باستانی. یادآور شکوه ایران و یگانه یادگار جمشید

جم بر همه ایرانیان پاک پندار، راست گفتار و نیک کردار خجسته باد

سلامت

سعادت

سیادت

سُرور

سَروری

سبزی

و سَرزندگی

هفت سین سفره ی زندگیتان باد

با خوبی ها و بدی ها، هرآنچه که بود؛ برگی دیگر از دفتر روزگار ورق خورد،

برگ دیگری از درخت زمان بر زمین افتاد، سالی دیگر گذشت روزهایت بهاری و بهارت جاودانه

سال نو می شود.زمین نفسی دوباره می کشد.برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زند

و پرنده های خسته بر می گردند و دراین رویش سبز دوباره…من…تو…ما…

کجا ایستاده اییم.سهم ما چیست؟..نقش ما چیست؟…پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟…

زمین سلامت می کنیم و ابرها درودتان باد و

چون همیشه امیدوار وسال نومبارک

اگر چه یادمان می رود که عشق تنها دلیل زندگی است اما خدا را شکر که نوروز

هر سال این فکر را به یادمان می آورد.پس نوروزت مبـــارک که سالت را سرشار از عشق کند

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند

یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند

یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم

که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد

یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم

چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باشد.

سال نو و بهاری نو فرصتی برای تازه شدن و بازنگریستن بر چگونه زیستن میبینم

برای وجود نازنینت در این فرصت نو شوری نو برای ساختن و بهتر زیستن آرزو میکنم.

امیدوارم همیشه سلامت و سرزنده و مهربان و روشن بین باقی بمانی

دفتر عشـــق كه بسته شـد

قلب من می گیره از این فاصله
کاش بشه نزدیک تر باشیم یه کم
این سکوتو باید از حالا شکست
کاش بگیم حرفامونو راحت به هم

تو اگه دلگیری و حالت بده
من چه جوری بی تفاوت بگذرم؟

کاش بشه تنهاییاتو پر کنم
گرچه شاید از تو هم تنهاترم

پیش من از رفتنت چیزی نگو
فرصت شک کردنو از من بگیر
من می خوام باور کنم همراهمی
تکیه گاهم باش، توی این مسیر

من به این دیوونه بودن راضیَم
حتی آشوبت برام آرامشه
باید آروم شم که آرومت کنم
باید این دیوونگی عادت بشه

با تو شیرینه همین آوارگی
من کنارت "خونه" رو حس می کنم
مطمئنم آخرش زیر یه سقف
می رسه دستای تنهامون به هم

از من گرفتی ناگهان گرمای خود را

لبخند های مست و بی پروای خود را



تانشکفد احساس زنبق های وحشی

تا پرکنی از خون دلها پای خود را



نفرین بر این ماه و پلنگ زخم خورده

نفرین برآنکه خط زده دنیای خود را



دوزخ نشینم کرده ای آرام آرام

دادی به دستم سیب ناپیدای خود را

حالا نمایان می کنی یکبار دیگر

از پشت پرده چهره ی حوای خود را



یکتا پرستی را رها کردم چرا که

درمن نشاندی جای آن بودای خود را



مجنون تر از مجنون خیابان گرد و رسوا

درجستجویم روز و شب لیلای خود را



آرامشم را باردیگر باز گردان

تا با تو من پیدا کنم فردای خود را . .

من به دنبال کسی میگردم که نگاهش، نفسش بوی خدا را دارد.

همه جان مهتاب است؛مست آلوده به عشق؛بی صدا اما نه!

همه جانش فریاد؛ همه روحش بی تاب!

من به دنبال کسی میگردم که تقدس ز نگاهش جاریست!!

حسرت و سوختن وآه چه سود؟

تا خدا خواهم رفت؛درپی یافتنش من به دنبال کسی میگردم که نگاهش،

نفسش بوی خدا را دارد.

همه جان مهتاب است؛مست آلوده به عشق؛بی صدا اما نه!همه جانش فریاد؛

همه روحش بی تاب!

تا خدا خواهم رفت؛درپی یافتنش سر به افق خواهم کوفت.

اشک وآه و سخن وناله چه سود..

سر به افق خواهم کوفت.

اشک وآه و سخن وناله چه سود..