چـقـــــدر سخــــت اســـت،
کـه لبـــریـــز بـاشی از " گـفـتـــــن " ولــی ...
در هـیـــــــچ ســویـــت محـــرمـی نبـاشد...

چه رسم جالبیست !!!
محبتت را می گذارند پای احتیاجت...!
صداقتت را می گذارند پای سادگیت...!
سکوتت را می گذارند پای نفهمیت...!
نگرانیت را می گذارند پای تنهاییت...!
و وفاداریت را پای بی کسیت...!
و آنقدر تکرار می کنند که خودت باورت می شود که تنهایی و بیکس و محتاج!!!

خیــلی حــرفا رو راحــت مــیزنی امــا بعـضی حــرفا رو نمــیشه گفــت، بـــاید خــورد ؛
ولــی بعــضی حــرفا رو نــه مــیشه گــفت، نـه میـــشه خـــورد؛مــی مونه ســــــر دل!
میـــشه دلتــــنگی! میـــشه ســـــکوت!مــــیشه بغـــــض!
مــیشه هـــمون وقتــی کـــه خـــودتم نمــی دونی چــــه مرگتــــه...!!!

ممکن است پرنسسم را پیدا کنم اما مادرم همیشه ملکه ی من خواهد ماند! ♥
نظرات شما عزیزان: